Earl Hines: Cazın Yenilikçi Piyano Devi
Earl Hines (1903–1983), caz müziğinin en önemli piyanistlerinden ve yenilikçilerinden biri olarak kabul edilir. 28 Aralık 1903’te Pennsylvania, Duquesne’de doğan Hines’in babası kornet çalan bir müzisyendi, annesi ise kilise organisti ve koro şefiydi. Bu müzikal ortam, Hines’in erken yaşta müziğe ilgi duymasını sağladı.
Earl Hines & His Orchestra – "Boogie Woogie on the 88" (1940)
Hines, kariyerine yerel gruplarda piyanist olarak başladı. Profesyonel olarak 13 yaşında Pittsburgh’da çeşitli gruplarla çalmaya başladı. İlk kayıtlarını Deppe ve orkestrasıyla birlikte 1922 yılında yaptı.
1920’lerin ortalarında Chicago’ya taşındı ve caz trompetçisi Louis Armstrong ile tanıştı. 1927’de Armstrong’un beşlisine katıldı ve birlikte Sunset Cafe’de çalmaya başladılar. Hines ve Armstrong 1927 ve 1928 yılları arasında 36 kayıt yaptılar.
İkilinin ortak kayıtlarından en ünlüsü, "Weather Bird" adlı düettir — caz tarihindeki en ikonik trumpet-piano diyaloglarından biri.
Kendi Orkestrası ve "Fatha" Lakabı
1928’de kendi orkestrasını kurdu ve Chicago’nun prestijli Grand Terrace Cafe’sinde düzenli olarak çalmaya başladı. Bu orkestra, ABD genelinde turne yaptı ve o dönemde Güney’de sahne alabilen birkaç Siyah grup arasında yer aldı.
1930’larda ve 1940’larda Hines’in orkestrası büyük popülerlik kazandı. Bu dönemde “Fatha” (Father) lakabını kazandı — hem saygı göstermek hem de onun otoriter ama koruyucu liderliğine atıfta bulunmak için.
Yenilikçi Piyano Stili
Hines, piyano stilinde devrim yaratan yenilikler getirdi. Sağ eliyle melodiyi öne çıkarırken, sol eliyle akorları değil, tek notalarla ritmik destek sağlayan “trompet tarzı” (trumpet style) tekniği, ona eşsiz bir ses kazandırdı.
Bu tarz, Bud Powell, Thelonious Monk ve daha sonra Oscar Peterson gibi piyanistler üzerinde derin bir etki yarattı. Hines, 1926’dan sonra “Hot Jazz” stilinin öncülüğünü yapmıştır.
1940’lardan Sonra: Küçük Gruplar ve Yeniden Keşif
Büyük orkestraların popülaritesi 1940’ların sonlarında azalırken, Hines küçük gruplarla çalmaya başladı. 1960’larda “yeniden keşfedildi” ve uluslararası arenada tekrar büyük takdir topladı.
1957 ve 1966’da Avrupa ve Japonya’da sahne aldı. Oakland, Kaliforniya’da yaşamaya başlayan Hines, 1960’tan sonra serbest sanatçı olarak birçok isimle çalıştı. 22 Nisan 1983’te Oakland’da hayatını kaybetti.
Miras ve Etki
Earl Hines, sadece bir piyanist değil, aynı zamanda bir devrimci ve mentor idi. Müziğindeki keskin ritimler, melodik cesaret ve teknik yenilikler, onu caz piyanosunun gelişiminde dönüm noktası yaptı.
"Piyano, benim sesimdir. Her notada bir hikâye var."
– Earl Hines
Orkestra Üyeleri (1928–1932)
- Leader & Piano: Earl Hines
- Trumpet: George Mitchell, Shirley Clay
- Trombone: William Franklin
- Clarinet & Alto Sax: Toby Turner, Lester Boone
- Clarinet & Tenor Sax: Cecil Irwin
- Baritone Sax: Lester Boone
- Banjo & Guitar: Claude Roberts
- Bass: Hayes Alvis
- Drums: Benny Washington
- Liner Notes: Anatol Schenker
Kaynaklar
- Hoffmann, F. (2004). HINES, EARL “FATHA” (28 NOV 1903–22 APR 1983). In Encyclopedia of Recorded Sound (pp. 998-1002). Routledge.
- Taylor, J. (1998). Louis Armstrong, Earl Hines, and "Weather Bird". The Musical Quarterly, 82(1), 1-40.
- Türk Dil Kurumu Sözlükleri (sozluk.gov.tr), 04.07.2024, 18.33.
- Louis Armstrong and Earl Hines - Weather Bird - YouTube
- Earl Hines And His Orchestra – 1928-1932 (1990, CD) - Discogs, 04.07.2024, 18.40.
İçerik: Ayça